چرا اعضای بدن ما خواب می روند؟
برای همه ما پیش آمده که پای خود را برای مدت زمانی طولانی در یک وضعیت ثابت نگه داشته ایم و پس از آن در قسمت پای خود احساس بی حسی کرده ایم و به سختی از جای خود بلند شده ایم. وقتی چنین وضعیتی روی می دهد به آن به اصطلاح می گوییم که پای مان خواب رفته است.
ربکا تراوب (Rebecca Traub)، استادیار عصب شناسی دانشکده پزشکی دانشگاه کارولینای شمالی، بیان می کند که چنین احساسی که در قسمت دست ها و قسمت هایی بالایی پا هم روی می دهد، به دلیل «فشردگی موقتی عصب ها» است. وقتی عصبی در بدن در فشار قرار می گیرد، سیگنال ها را به درستی به ستون فقرات و مغز منتقل نمی کند. استیون ورنینو (Steven Vernino)، استاد عصب شناسی در مرکز پزشکی دانشگاه تگزاس، بیان می کند که عصب ها سیگنال های الکتریکی را مانند آبی که درون شیلنگ حرکت می کند به دیگر بخش ها منتقل می کنند. این سیگنال ها از طریق قسمت خاصی در بدن به مغز منتقل می شوند. در این قسمت این سیگنال ها شناسایی شده و دوباره پیغامی به قسمت فرستنده فرستاده می شود. برای مثال اگر شما به یک اجاق گاز بسیار داغ دست بزنید، عصب های موجود در دست شما سیگنالی را به مغز می فرستند و در آن جا این سیگنال به عنوان درد شناخته می شود و به همین دلیل شما به سرعت دست خود را پس می کشید.
همان طور که وقتی شیلنگ را خم می کنید و آب درون آن گیر می کند، اگر پاها یا کمر شما برای مدتی طولانی خم یا در یک حالت ثابت بماند، سیگنال های حرکتی در درون عصب های شما نمی توانند حرکت کنند. تراوب می گوید: «یکی از عصب هایی که معمولا در پا فشرده می شود عصب نازک نِی است که اطراف زانو حرکت می کند و معمولا وقتی افراد برای زمانی طولانی پاهای شان را خم می کنند این عصب فشرده می شود». باوری در این زمینه وجود دارد که مردم به اشتباه فکر می کنند بی حسی به دلیل کاهش گردش خون در قسمت خواب رفته است. گرچه ممکن است جریان خون در بخشی از اعضای بدن قطع شود اما این مسئله به ندرت روی می دهد.
حالت مورمور یا سوزن سوزن شدنی که افراد در این وضعیت تجربه می کنند در واقع به این دلیل روی می دهد که عصب ها در حال بازیابی کارکردهای اصلی خود هستند. در این حالت می گویند عضو به خواب رفته بیدار شده که در اصلاح پزشکی این فرایند به پارستزی (paresthesia) معروف است. این حالت ناراحتی که گاهی با درد هم همراه است باعث می شود شما وضعیت بدن خود را تغییر دهید که اکثر مردم با تغییر دادن حالت قسمتی از بدن که خواب رفته، فشار را از روی عصب ها برمی دارند. البته به اعتقاد تراوب افرادی که قادر نیستند قسمت خواب رفته بدن خود را تغییر حالت بدهند دچار آسیب های دائمی در قسمت عصب های فشرده شده می شوند.