شهری پر از کوله پشتی!

روزهای نخست شروع سال تحصیلی در تمام مقاطع مهم و تعیین کننده است. ولی این روزها برای دانش آموزان پیش دبستانی و دبستانی مهم تر است. چون تازه می خواهند با دنیای جدیدی آشنا شوند که اگر نتوانند با آن ارتباط درستی برقرار کنند تاثیر بدی بر آنها می گذارد و چه بسا نسبت به درس و تحصیل هم بی علاقه شوند. بنابراین والدین باید مهارت هایی را برای برخورد صحیح در این هنگام با فرزندان خود کسب کنند؛ این که چطور باید خاطره خوبی از این دوران برای کودکان به جا گذاشت و چگونه آنها را به مطالعه و درس خواندن علاقه مند کرد؟

اضطراب جدایی

شروع هر کار مهم و خاطره ای که از آن به جا می ماند بسیار مهم و تاثیرگذار است. باید دقت کنیم که خاطره خوشی از آن به جا بماند. یکی از این خاطرات مهم نیز خاطره رفتن به مدرسه و شروع یادگیری، درس خواندن و مطالعه است. 
والدین باید توجه داشته باشند که چون کودک می خواهد از شرایط بودن در خانه ای که کاملا به آن وابسته شده جدا شود باید به گونه ای صحیح و با آرامش با او برخورد شود. جدا شدن از والدین و محیط خانه بعضی کودکان را بیش از حد آزار می دهد. ولی باید دلایل اصلی آن را تشخیص داد و آنها را از سر راه برداشت.

اضطراب جدایی از کجا می آید؟ 

عوامل مختلفی می تواند باعث بوجود آمدن اضطراب جدایی در فرزند شما بشود. اما مهمترین نقش را در میان این موارد مادر کودک بر عهده دارد. اولین مساله در بحث اضطراب توجه به وضعیت کودک از آغاز تولد تا دو سالگی است. کودکانی که در این مدت روابط عاطفی مناسبی با مادرشان داشته اند و از پشتیبانی عاطفی او در هر لحظه ای که احتیاج داشته اند بهره برده اند در سنین بالاتر کمتر به اضطراب جدایی مبتلا می شوند.  
مساله دیگر در بحث اضطراب، وابسته کردن بیش از حد کودک به مادر است. اگر شما در طول 6 سال گذشته دائما و در هر لحظه مواظب کودک خود بوده اید، به او چسبیده اید و اجازه نداده اید تا استقلال لازم را به دست بیاورد حالا جدا شدن از شما برای چند ساعت در طول روز برای او  سخت و دشوار خواهد بود.  
از سوی دیگر مادرانی که خود دچار استرس و اضطراب هستند یا دچار وسواس در رفتار هستند هم همین حالات را به کودک خود منتقل کرده و باعث بوجود آمدن اضطراب در کودک می شوند.   

استقلال کودک

برای کمک به استقلال کودک و گرفتن ترس های بیهوده از او باید کودک را بتدریج با محیط های بیرون از خانه بیشتر آشنا کنیم، مثلا او را چند ساعت تنها بگذاریم تا گاهی به تنهایی هم عادت کند. البته باز هم باید شرایط را از قبل برایش توضیح دهیم تا دچار ترس از تنها ماندن نشود. 
مثلا بهتر است ابتدا لحظات تنها ماندن کودک در خانه بسیار کوتاه باشد و بعد بتدریج آنها را طولانی تر کنیم. تا برای تنها ماندن در مدرسه نیز کاملا آماده شود. باید بودن در کنار دیگران و جدا شدن از محیط خانه و والدین را تجربه کند تا بتدریج وابستگی اش هم کمتر شود. 
البته کودک باید بداند همیشه این امکان وجود ندارد تا والدین و به ویژه مادر همیشه در اطرافش باشند، اما در عین حال باید اطمینان داشته باشد آنها از دور و به طور غیرمستقیم او را حمایت می کنند .ولی باید خودشان هم استقلال لازم را برای تنها شدن داشته باشند. 

ایجاد شوق و انگیزه برای یادگیری

بهترین کار این است که کودک را از قبل برای وارد شدن به محیط درس و مدرسه آماده کرد و اهمیت یادگیری و باسواد شدن را به او متذکر شد. البته باید سعی کنیم از اغراق و توضیحات غیرواقعی در این خصوص دوری کنیم. 
والدین می توانند به دور از پند و اندرز و نصیحت کودکان از خاطرات خوب خود برای کودک نیز بگویند. 
برای تشویق کودک به یادگیری و ایجاد انگیزه در او باید خودمان هم اهل مطالعه و مشتاق یادگیری باشیم .مثلا برای این کار خیلی خوب است که هنگام خرید کلی برای خانه حتما سر ی هم به غرفه کتاب بزنیم و آن را جزو سبد مصرفی خانواده قرار دهیم. 
ضمن این که کودک باید با مکان هایی مثل کتابخانه و حتی کتابفروشی آشنا شود. گاهی تماشای کتاب در کتابفروشی ها باعث می شود کودک علاقه بیشتری برای مطالعه و یادگیری داشته باشد. 
برای اشتیاق بیشتر کودک به خواندن کتاب و ایجاد انگیزه او به مطالعه می توانیم برایش توضیح دهیم که با رفتن به مدرسه خودش هم می تواند کتاب های مورد علاقه اش را بخواند. باید دقت کنیم در گفته های خود اهمیت علم و تحصیل را نادیده نگیریم. بعضی حرف ها ارزش تحصیلات و یادگیری را کم می کند. بنابر این نباید با هیچ زبانی ولو به شوخی هم چیز هایی گفت که کودک برداشت اشتباهی از آن داشته باشد.
امروز اولین روز مدرسه هاست ، بیایید برای فرزندانمان دعا کنیم تا امسال را با موفقیت و سلامتی پشت سر بگذارند و در این راه تمام تلاشمان را بکنیم که کمک حاشان باشیم.