چگونه دانش آموزان را به دانشمندان آینده تبدیل کنیم ؟

دانش آموزان آماده درک دانش هستند نه خلق آن

دانشمندان و متخصصان در پی سال ها کار و تجربه، به شیوه های متفاوتی فکر می کنند که سایرین از آنها بی بهره هستند. از این رو، به هیچ وجه نمی توان انتظار داشت که شیوه فکر کردن یک دانش آموز با یک دانشمند یکسان باشد. تشخیص تفاوت بین توانایی «درک دانش» و «خلق دانش» به شما کمک می کند تا اهدافی واقع بینانه تر برای دانش آموزان تعیین کرده و براساس آن تدریس کنید.
دانشمندان می توانند نظریات خاص خود را مطرح کنند و دانش آموزان می توانند درک عمیقی از این نظریات موجود داشته باشند. با این حال، نیازی نیست که آموزش آنها در همین مرحله متوقف شود. دانش آموزان حتی اگر نتوانند از تکنیک های علمی به خوبی استفاده کنند، می توانند درک کنند که علم چگونه حاصل شده و پیشرفت آن به چه شکلی صورت می گیرد.

ناتوانی به معنای تلاش کردن نیست

ما این موضوع را می دانیم که روش های تفکر دانش آموزان با دانشمندان تفاوت بسیاری دارند. آنها معمولا قادر نیستند تا دانش خلق کنند اما اگر این موضوع از آنها خواسته شود، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ اگر شما به عنوان مثال از دانش آموزان خود بخواهید تا آزمایشی طراحی کرده و یک موضوع خاص را بررسی کنند، نتیجه چه خواهد شد؟ واضح است که هیچ اتفاقی بدی نخواهد افتاد. آنها حتی اگر نتوانند به هدف تعیین شده دست یابند، مزایای مختلفی از تلاش خود به دست خواهند آورد. نخستین مزیت آن است که به این صورت دانش آموزان به اهمیت موضوع پی برده و توجه بیشتری به آن خواهند کرد. توجه بیشتر به نوبه خود منجر به یادگیری عمیق تر و فراموشی کمتر خواهد شد. مزیت بعدی آن است که با تعیین تکالیف نیازمند خلاقیت، انگیزه دانش آموزان افزایش می یابد. در این صورت لذت آنها از آموزش افزایش یافته و با اشتیاق بیشتری مطلب درسی را پیگیری خواهند کرد. انگیزه را از راه جشنواره های علمی هم می توان افزایش یافت. در این جشنواره ها، هر چند بسیاری از آزمایش های دانش آموزان نقص دارند اما باعث می شود تا علاقه آنها به علم به شدت افزایش یابد.

دانش آموزان با تقلید از متخصصان نمی آموزند

زمانی که قصد دارید به دانش آموزان کمک کنید تا یک مهارت را بیاموزند، این موضوع، طبیعی به نظر می رسد که آنها را به تقلید از متخصصان تشویق کنید. با این حال، به دلیل تفاوت های چشمگیر در شیوه تفکر متخصصان و نوآموزان، این راه می تواند اشتباه باشد. دانشمندان و متخصصان به تدریج و با طی کردن مراحل ترقی به جایگاه کنونی خود رسیده اند. از این رو، نمی توان انتظار داشت که دانش آموزان بدون طی کردن این مراحل و به یکباره به مهارت مدنظر برسند. همانطور که می گویند: «هر هنرمندی در ابتدا یک تازه کار بوده است». دانش آموزان باید در ابتدا دانش های زمینه ای لازم را کسب کرده، پس از آن و به تدریج روش های تفکر متفاوت را به آموخته و در نهایت بتوانند خودشان اقدام به خلق دانش کنند.