سختی ها و موانع شروع هر کاری بسیاری هراسناک هستند و انسان های عادی را از افراد موفق متمایز می سازند. معمولا همه انسان ها فرصت های یادگیری مشابهی دارند اما زمانی که مرحله عمل فرا می رسد، اکثر آنها خود را می بازند. آنها می دانند که چه کاری باید انجام دهند اما از عمل کردن می ترسند. یک چترباز را تصور کنید که برای نخستین بار باید از هواپیما به بیرون بپرد. ترس بسیاری بر او غالب می شود اما اگر بتواند بر آن غالب شود، پیشرفت او آغاز می گردد. فضانوردی هم که برای نخستین بار حاضر به پرواز با فضاپیما می شود، همین ترس و سختی را تجربه می کند. در بقیه حوزه ها هم این سختی ها برای افراد وجود دارد. سختی از دست دادن اندوخته ها و داشته ها، ترس مواجهه با ناشناخته ها و ترس از شکست. این سختی ها و ترس ها است که رقم زننده تفاوت بین افراد موفق و سایر انسان ها است.
اگر بتوان این سختی ها را پذیرفت و قدم در راه دشوار جدید گذاشت، در انتهای راه نتایجی به دست می آید که حتی تصور آن هم دشوار بوده است. تقریبا تمام روش های یادگیری جدید، بر خلاف روش های سنتی، دشوار هستند. روش های جدید، سرعت یادگیری را کاهش می دهند، تلاش بیشتری طلب می کنند و بسیاری از اطرافیان هم به آنها اعتقاد ندارند. اما اگر از آنها استفاده شود، عمق یادگیری افزایش یافته و آموخته ها هم به راحتی فراموش نمی شوند.
به همین دلیل است که روانشناسان از این موانع کوتاه مدت در روش های یادگیری جدید با نام «سختی های مطلوب» نام می برند. این سختی ها نتایج شیرینی به دنبال خواهند داشت که جبران کننده تمام تلاش های اولیه شما خواهد بود.
اما تحمل سختی ها را نباید تنها محدود به زمان یادگیری کرد. وقتی که زمان «عمل» و روبه رو شدن با واقعیت فرا می رسد، «احساس» اطمینان از آموخته ها و دانش تفاوت بسیاری با «نشان» دادن تسلط دارد. آزمون و امتحان تنها یک استراتژی یادگیری قدرتمند است که نشان می دهد چه چیزهایی می دانید و آیا با نحوه اجرای آنها آشنا هستید یا خیر. اما زمانی که اعتماد به نفس از اقدام کردن های مکرر نشات گرفته و امتحان خود را در شرایط مشابه با جهان واقعی هم پس داده باشید، می توانید به آن تکیه کنید. همیشه ایستادن در آغاز راه و تلاش برای شروع کردن یک مسیر جدید، هراس آور است اما با اولین قدم، ترس ها از بین می روند.