این مرحله، برنامه ریزی و کنترل محیط فیزیکی است که باید در جهت رسیدن به اهداف درسی یک روزه یا بیشتر مورد استفاده قرار گیرد. نام این تکنیک را ترسیم ترسیم نقشه می نامیم و به این معنی است که کلاس درس مطلوب و استاندارد باید چه شکلی باشد و چه خصوصیاتی داشته باشد.
بسیاری از معلمان اعتقاد دارند برای آموزش مطلوب، دانش آموزان باید روبروی هم بنشینند چون به این طریق، می توانند با هم تعامل و بحث کنند. البته در مواقع امتحان این روش چیدن میز دانش آموزان توصیه نمی شود. به عقیده بسیاری از معلمان نحوه نشستن دانش آموزان در کلاس به اهداف درسی بستگی دارد. معلمان برای نحوه چیدمان میزها در کلاس یا نحوه نشستن دانش آموزان در کلاس باید سوالات زیر را از خود بپرسند:
- چه زمانی دانش آموزان کلاس باید در بحث شرکت کنند؟
- دانش آموزان چگونه باید در مدرسه با یکدیگر تعامل کنند؟
- چه طریقی از نشستن دانش آموزان مباحثه و تعامل آن ها با یکدیگر را تشویق می کند؟
- چه روش هایی از مباحثه انواع مختلفی از اهداف درسی را محقق می کند؟
- چه روش هایی از تعامل بین دانش آموزان وجود دارد که بدون تغییر کلاس برای آن روز می توان به اهداف دست یافت؟
معنی کلی این تکنیک، بدون اینکه قواعدی همه گیر برای همه شرایط فراهم کند، تطبیق شرایط مکانی و زمانی در تدریس است و در اصل، به این معنی است که برنامه ریزی مکانی بخشی از برنامه ریزی درسی است.
در مورد این تکنیک، مسئله مهم دیگر دیوارهای کلاس است که باید طوری طراحی و ساخته شود که به آموزش دانش آموزان کمک کند. یعنی اینکه دیوار کلاسها باید طوری باشد که باعث آرامش افراد شود.