رابطه صمیمی بین بچه ها

هنگامی که بچه ها فاصله های سنی نزدیک به هم داشته باشند به لحاظ رفتاری و روانشناختی احتمال به وجود آمدن برخی واکنش های منفی در بین آنها کم می شود. کودکانی که فاصله سنی کمی از یکدیگر دارند در یک فرایند یکپارچه، محبت و توجه پدر و مادر را در کنار یکدیگر دریافت می کنند و فرصتی برای به وجود آمدن مشکلاتی مانند حسادت و احساس کم توجهی از طرف والدین برای آنها به وجود نمی آید. درحالی که فاصله سنی بیشتر بستر مناسبی برای برانگیخته شدن حسادت، احساس کم توجهی برای بچه ها به خصوص بچه های بزرگ تر خانواده ایجاد می کند. از نگاهی دیگر وقتی بچه ها سنین نزدیک به هم دارند رابطه ای دوستانه و صمیمانه بین آنها شکل می گیرد و در سنین کودکی همبازی های خوبی برای یکدیگر می شوند و یکدیگر را سرگرم می کنند. در سنین نوجوانی و جوانی هم فرزندانی که فاصله سنی نزدیک به هم دارند معمولا روابطی مستحکم تر و صمیمانه تری با یکدیگر دارند و حمایت بیشتری از یکدیگر می کنند.

کمک به یادگیری کودکان

این جزو قوانین تربیتی کودکان است که در فرایند یادگیری به اطرافشان نگاه می کنند و از اطراف اثر می پذیرند و الگو می گیرند. حالا خواهر و برادرهایی که در سنین نزدیک به خود الگوهای در دسترسی دارند خیلی راحت تر و سریع تر در فرایند آموزش بصری و از طریق مشاهده درگیر می شوند و یادگیری بسیار بهتری خواهند داشت؛ مثلا تصور کنید کودکی که یک خواهر یا برادر یک تا 2سال بزرگ تر از خود دارد، همه چیزهایی را که باید یاد بگیرد از قبل در رفتارهای برادر یا خواهر بزرگ ترش بارها دیده و تجربه کرده است. در چنین فرایندی قطعا بچه های دومی و سومی مسیر رشد خود را سریع تر و سالم تر و با اطلاعاتی کامل تر طی می کنند. زودتر شروع به راه رفتن می کنند، راحت تر غذا می خورند، فرایند دستشویی رفتن را آسان تر فرا می گیرند و بسیاری از مراحل رشد را سریع تر طی می کنند.

امکاناتی که مشترکاً استفاده می شوند

وقتی فاصله سنی فرزندان کم باشد در بسیاری از امکانات مالی و رفاهی و هزینه های خانواده صرفه جویی می شود. لباس ها قبل از اینکه کهنه و فرسوده شوند توسط فرزند بعدی قابل استفاده اند. اسباب بازی ها به صورت مشترک بین بچه ها تقسیم و استفاده می شود. بسیاری از برنامه های دیگر هم با زحمت و هزینه کمتر قابل اجراست؛ مثلا حضور در مدرسه، استفاده از سرویس، شرکت در کلاس های آموزشی و ورزشی و... همه و همه با هزینه ای بسیار کمتر قابل اجرا هستند.
البته نمی توان نسخه ی واحدی برای همه پیچید شما باید با توجه به شرایط زندگی خانوادگی خود به نتیجه برسید در کل فاصله سنی کم این محاسن و معایب را دارد:

محاسن

• کودکان می توانند با هم بیرون بروند. فاصله سنی کم آن ها به این معنی است که بودن آن ها با هم در میان دوستان شان قابل قبول است.
• آن ها می توانند دوستان مشترک داشته باشند. موارد زیادی وجود دارد که دو خواهر یا برادر در جمع واحد دوستان قرار دارند.
• آن ها می توانند برای یکدیگر دوستان خوبی باشند و وجود کارها، دوستان و خیلی چیزهای مشترک باعث نزدیکی آن ها می شود.
• در آینده ارتباط صمیمانه تری خواهند داشت.

 

معایب

• کودکان با هم دعوا می کنند و به دلیل فاصله سنی کم دعواها و درگیری آن ها شدیدتر می شود.
• آن ها نسبت به هم احساس خستگی و بی حوصلگی می کنند. نزدیکی سنی آن ها ممکن است باعث شود که احساس کنند که هیچ وقت از دست خواهر یا برادر خود خلاصی ندارند.
• ممکن است یکدیگر را خشمگین و ناراحت کنند. یعنی فرزند بزرگ تر حس کند که همیشه باید مسئولیت فرزند کوچک تر به عهده او باشد.

---