یادر آینده رفتار جنسی معقولانه ای داشته باشد و جهت گیری شغلی و احساس هویت او نیز دچار مشکلاتی خواهد شد .
نوجوان برای دستیابی به همه ی این ها باید دچار مشکلاتی خواهد شد . نوجوان برای دستیابی به همه ی این ها باید از خود تصوری به عنوان شخصی منحصر به فرد، ثابت قدم و با صداقت داشته باشد .
استقلال واقعی از والدین کار چندان ساده ای نیست. انگیزه ها و مشوق های وابستگی و استقلال، هر دو قوی هستند و باعث می شوند که نوجوان دچار تضاد شود .
از دست دادن حمایت های بی قید و شرط والدین برای کسب احساس استقلال از یک طرف و لذت مورد حمایت و پشتیبانی آن ها بودن و همین طور کودک ماندن بدون زحمت و دردسر، همیشه مورد محبت قرار گرفتن از طرف دیگر، در نوجوان کشمکش درونی ایجاد می کند و جنگ روانی عمیقی در ذهن او بوجود می آورد .
حقیقت این است که در دوران بلوغ، نوجوانان از سویی آزادی و استقلال را با تمام وجود آرزو می کنند و از سویی دیگر از داشتن آن می هراسند و به همین علت همیشه بعد از اعمالی که یک گام آن ها را به استقلال نزدیک می کند در ترس و تشویق فرو می روند و به سرزنش خویش می پردازند و حس استقلال طلبی خود را با مخالفت، مقاومت کردن و لجبازی با والدین نشان می دهند. این ویژگی نوجوانان گاه برای والدین مشکل آفرین می شود .
وظیفه ی تربیتی والدین در این گونه موارد اینست که :
- از آنجا که واگذاری مسئولیت در ایجاد سازگاری نوجوانان بسیار موثر است؛ آن ها در این دوره شدیدا به مسئولیت و استقلال نیازمندند و یکی از دلایل ناسازگاریشان والدین به علت واگذار نکردن مسئولیت به آن ها و دست کم گرفتن توانایی ها و مهارت های فکری و جسمیشان است . والدین باید در این راه به آنها کمک کنند و با واگذاری مسئولیت به آنان به استقلال عاطیفشان بیفزایند .
- آزادی را به تدریج و متناسب با سنی که دارند به آن ها عطا کنند و بر این آزادی نظارت داشته باشند و اگر زمانی دریافتند که نوجوانشان از این آزادی، سوء استفاده کرده، به او تذکر داده و او را متوجه اعمالش کنند. بدانند که حرف آزادی، برای یک مدت کوتاه می تواند حتی برایش آموزنده باشد .
- والدین باید به شخصیت نوجوان خود احترام بگذارد .
- به علایق و ارزش های وی توجه داشته باشند .
- به نوجوان حق اظهار نظر دهند .
- با نوجوان خود رفتاری گرم و با محبت داشته باشند .
- والدین باید بدانند رفتار مستبدانه و تعیین و تحمیل خط مشی نوجوان، بدون توجه به نظرهای او ،بدترین روشی است که از استقلال او می کاهد. این نحوه ی برخورد، از رشد نوجوان جلوگیری کرده، موجب می شود فردی بدون اعتماد به نفس و بی اراده بار آید .
- باید نوجوان را در انتخاب ها و تصمیم گیری های مربوط به خودش شرکت داده و به او در تعیین خط مشی زندگیش آزادی عمل داد. این روش موجب می شود کودک یا نوجوان از نظر فکری رشد کند و فردی متکی به خود و با اراده بار آید .
- حق بیان و حق انتخاب از حقوق مسلم نوجوان است و سلب این حقوق به رشد روانی او لطمه خواهد زد .
- برای پرورش حس استقلال در فرزند می توان از جملاتی نظیر: " اگر دلت می خواهد " ، "تو خودت درباره ی آن تصمیم بگیر" ، " بستگی به خودت دارد "، " انتخابش کاملا با تو است " استفاده نمود .
برگرفته از کتاب آسیب های اجتماعی و فرزندان
دکتر حامد اختیاری/مریم پائیزی