در هنگام شبانه ، یکی از اصحاب که از بزرگان و خلفای اهل سنت است ، با آن حضرت همراه شد ، تا این که غار ثور رسیدند و در آن پناه گرفتند .
دشمنان ، رد آنان را تا غار گرفتند ، اما با وجود تا عنکبوت بر دهان غار و لانه ی پرنده در کنار آن ، از رفتن به داخل غار منصرف شدند و با خود گفتند : اگر آنها در این غار بودند ، این تار و این پرنده اینجا نبودند و برگشتند .
آن کسی که همراه پیامبر بود بسیار ترسیده بود ، اما آن حضرت به او فرموند : غمگین و ناراحت نباش ، حتما خدا با ماست . خدا هم آرامش و سکینت را بر آن حضرت فرو فرستاد و با لشکریانی که دیده نمی شدند ، آن حضرت را تایید و یاری و پشتیبانی کرد .
آیه ی چهلم سوره ی توبه درباره ی این جریان نازل شده است :
إِلاَّ تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِینَ کَفَرُواْ ثَانِیَ اثْنَیْنِ إِذْ هُمَا فِی الْغَارِ إِذْ یَقُولُ لِصَاحِبِهِ لاَ تَحْزَنْ إِنَّ اللّهَ مَعَنَا فَأَنزَلَ اللّهُ سَکِینَتَهُ عَلَیْهِ وَأَیَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ کَلِمَةَ الَّذِینَ کَفَرُواْ السُّفْلَى وَکَلِمَةُ اللّهِ هِیَ الْعُلْیَا وَاللّهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ .
اگر پیامبر را یاری نکنید ، قطعا خدا او را یاری کرده است . آن زمانی که کافران او را از مکه بیرون کردند و او نفر دوم از دو تن بود ، وقتی که هر دو غار بودند و زمانی که او به همراه خود میگفت : غمگین نباش ، قطعا خدا با ماست . پس خدا آرامش خود را برپیامبر فرستاد و با لشکرهایی که آنها را نمیدید ، او را تقویت فرمود و خدا سخن و آیین کافران را پست و پایین قرار داد و سخن و آیین خدا را عالی و بر حق قرار داد و خدا توانای حکیم است .