فیلم سینمایی «سلام بمبئی» ساخته قربان محمدپور، اولین محصول مشترک سینمای هند و ایران، از 11 آذر ماه به سرگروهی سینما استقلال اکران شده است. این فیلم را در گونه ی فیلمهای تجاری و سرگرمی میتوان تعریف کرد.
نویسنده و کارگردان :
بازیگران :
- محمدرضا گلزار
- بنیامین بهادری
- دیا میرزا
- گلشن گروور
- بهروز چاهل
- شایلی محمودی
تهیه کننده ایرانی :
تهیه کننده هندی:
سرمایه گذاران:
- امیدرضاکشتی آرای
- جوادنوروزبیگی
طراح چهره پردازی :
طراح صحنه و لباس:
مدیر فیلمبرداری:
آهنگساز:
خوانندگان :
دستیار کارگردان و برنامهریز:
مدیر تولید:
هماهنگ کننده بین ایران و هند:
دو نقد متفاوت از فیلم سلام بمبئی :
محمود نامی :
" سلام بمبئی " را باید بعد از 37 سال، یک پدیده و نوآوری خواند، لذا نقد چنین فیلمی بر پایه نرم ها، معیارها، پارامترها، شاخص های سینمائی و سنجش آن با خط کش سینما ره به جائی نخواهد برد. "سلام بمبئی" را باید همانگونه که هست، دید و بر درایت و تیزهوشی نویسنده و کارگردان( قربان محمد پور) نسبت به استفاده از عناصر و مولفه های فراموش شده در سینمای امروز ایران، آفرین گفت. ساخت چنین فیلمی چه با هدف نگاه به گیشه و چه با هدف ایجاد لحظاتی شاد و مفرح و در عین حال دراماتیک برای مردمی که غالب اوقات عزادارند، صورت گرفته باشد، قابل تحسین است.
این همان هدفی است که عطاران در "من سالوادور نیستم" می خواست، دنبال کند، اما چون جرئت خارج نمودن دوربین از "فضای بسته" به " فضای باز" و همچنین "سنت شکنی" و "بدعت گذاری" را پیدا نمی کند، در نتیجه ناموفق می ماند.
کارگردان با گنجاندن سکانس خواندن ترانه "سلطان قلب ها" توسط گلزار، بنیامین و همسرش ( شایلی )، ضمن ادای دین به فردین، در واقع خواسته و یا ناخواسته سعی می کند، این پیام را منتقل نماید که جامعه حداقل در برخی از امور نیازمند به رجعت به گذشته است و گریزی از آن نیست، در نتیجه فیلم خود را در جایگاه فیلم های عشق و عاشقی دهه 50 فرزان دلجو ( علف های هرز، یاران، شب غریبان و... ) قرار می دهد که نه فیلم فارسی هستند و نه فیلم هندی. فیلم های برخواسته از خواست و علاقه جمعی.
فیلم یک کارت پستال به معنی واقعی است. اگربه دنبال نوازش چشم و روح و روان خود و خانواده هستید، دیدن این فیلم توصیه می شود.
میلاد خدابنده :
باور اینکه چگونه یک فیلم در این درجه از سخیف بودن می تواند به این اندازه مورد استقبال و هجوم حواشی قبل از اکران قرار بگیرد کمی سخت است.
فیلم سلام بمبئی به کارگردانی و فیلمنامه نویسی قربان محمدپور به شدت یک اثر پاپ کورنی است و شاید کمی کمتر از آن و همانند دیگر آثار او همچون فیلم شیر و عسل عقبگردی است به فیلم فارسی های ضعیف قبل از انقلاب که اینبار روایت داستان آن رنگ و رو و حال و هوای سینمای سطحی دهه هفتاد هند را نیز به خود گرفته است.
مشکل اصلی فیلم سلام بمبئی فیلمنامه پر نقص و ضعیف و پر ایراد آن است که در پس روایت آن هیچ منطقی به چشم نمیخورد.
تصور کنید عشق میان علی و کاریشما در ساده ترین و کودکانه ترین نوع روایتی خود یعنی پنچر شدن لاستیک ماشین کاریشما و پیدا شدن سر و کله علی در قالب یک منجی و عاشق شدن این دو به تصویر در می آید!
فیلم مملو است از صحنه ها، شخصیت ها، موقعیت ها، و دیالوگهای بی ربط و اضافی که نه تنها منطقی در به تصویر کشیدن آنها نمی بینیم بلکه با حذف آنها کوچکترین خدشه ای به کلیت اثر وارد نخواهد شد؛ بطور مثال حضور زائد و بی دلیل و بازی بسیار ضعیف بنیامین بهادری و همسرش شایلی معمولی چیزی جز معرفی این زوج ( که به تازگی ازدواج کرده اند) نمی تواند داشته باشد.
در پایان باید گفت فیلم سلام بمبئی چیزی جز نشان دادن تصاویر کارت پستالی از سرزمین هزار و یک رنگ هند و تجربه ساخت محصولی مشترک میان دو کشور نداشته است.
آنونس و تیزر فیلم سلام بمبئی :