حدیث رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
اَلجَلیسُ الصّالِحُ خَیرٌ مِنَ الوَحدَةِ، و َالوَحدَةُ خَیرٌ مِن جَلیسِ السّوءِ؛
هم نشین خوب، از تنهایى بهتر است و تنهایى از هم نشین بد بهتر است.
1- احسان :
از رفتارهایی که اعتماد می آفریند و قلبها را بسوی جلب می کند ، احسان است. اتخاذ چنین رفتاری در قبال دوست ناباب، ابتدا او را از نظر عاطفی متاثر نموده و زمینه را برای بازگشت او به رفتار مطلوب فراهم می کند .
2- هشدار و آگاهی :
دوستی، پیوند محکم، نامریی و پر کششی است که طرفین برای حفظ آن حاضرند اقدام هایی را انجام دهند، در این صورت چنانچه به دوست ناباب هشدار و انذارهای ضروری داده شده و او را از فرجام کار خویش آگاه کند، این امید وجود دارد که برای حفظ پیوند دیرینه دوستی اصلاحات لازم را بپذیرد و به آن گردن نهد .
3- اتمام حجت :
در برخی موارد و زمانی که از طریق هشدار و انذار به دوست ناباب توجه داده شده است ولی هنوز وی مساله را جدی تلقی نمی کند، لازم است به عنوان آخرین اتمام حجت یکبار دیگر او را آگاه کنند و از عواقب شوم راهی که در پیش گرفته است پرهیز دهند، این مرحله از طریق تنظیم نامه ای محرمانه، مشفقانه، دلسوزانه و مستدل بیشتر امکان پذیر خواهد بود .
4- محرومیت عاطفی :
چنانچه این اقدام ( اتمام حجت ) نیز موثر واقع نگردید، در این صورت لازم است برای مدتی موقت و کوتاه، رابطه با وی را محدود نموده و نوعی احساس محرومیت عاطفی یا برودت رفتار را به وی نشان داد تا زمینه ای برای بازگشت وی به رفتار مطلوب و تحول مثبت فراهم گردد .
زیرا آنچه برای دوستی اهمیت زیاد دارد،عواطف تشکیل دهنده ی پیوند دوستی طرفین است .
5- رها سازی :
با این فرض که مراحل قبلی موثر واقع نگردد و امکان آلوده شدن آدمی به صفات دوست ناباب نیز وجود داشته باشد، پیشنهاد می شود که به روش قطع رابطه دوست ناباب را رها کرده و او را ترک کند .
زیرا اگر فردی تا این مرحله حاضر به تغییر موضع خویش نباشد، روشهای دیگر نیز در مورد او بی تاثیر خواهد بود ضمن توجه به این نکته که همیشه احتمال آلوده شدن به صفات و رفتار دوست ناباب به عنوان یک نگرانی وجود داشته و خواهد داشت .