این دانش آموز وقتی توی اتاق می نشیند یک زمانی را مطالعه می کند و زمان های بعدش را به مسافرت، جنگ، معامله کردن و غیره سپری می کند.
اکثر خانواده ها هم از روی خیر خواهی کار را خراب تر می کنند. مثلا مادر می گوید برو دو ساعت درس بخوان همچین که درس هایت تمام شود به مهمانی می رویم. غافل از اینکه ذهن این دانش آموز فقط نیم ساعت توان فعالیت مطلوب درس خواندن دارد. او شروع به درس خواندن می کند نیم ساعت خوب درس می خواند اما ناخود آگاه ذهنش منحرف می شود و فکرش می رود و به نمایشگاه اتومبیلی وارد می شود و یک اتومبیل شیک مدل بالا خریداری می کند و از 2 ساعت و چهل دقیقه گذشته است و او سرش روی کتاب است، صفحه ها را یکی پس از دیگری ورق می زند و به اصطلاح میخواند. بعد از خریدن اتومبیل آن را به منزل می آورد و لباس های تمیز و شیک می پوشد  و موهایش را شانه می زند و حرکت می کند. 2ساعت به یک ساعت رسیده است و او کنار خیابان در حرکت است و دوستش را سوار می کند و برایش موزیک کی گذارد. باورش نمی شود او کنارش نشسته و توی خیابان ها تند می راند.از 2 ساعت، بیست دقیقه مانده و او همچنان تند میخواند و همینطور صفحه ها ورق می خورند...
حالا ساعت به یک ساعت و پنجاه و نه دقیقه رسیده است و مادر فرزندش را صدا می زند: مامان درس ات تمام شد؟ می گوید بله
در این روش یکساعت و نیم از وقت بیخود و بی جهت سپری شده است و ده ها صفحه کتاب هم بیخودی ورق خورده است.
وقتی چنین مشکلی پیش می آید سریع و بی هیچ تاملی باید بلند شد، چند دقیقه ای استراحت نمود و دوباره شروع کرد.
اگر چندین بار این روش را تکرار کنید دیگر ذهن شما هرگز نمی تواند وارد فضاهای رویایی شود. به همین جهت است که در کلینیک های مطالعه و یادگیری می گویند مطالعه کودکان یک ربع ساعت، برای نوجوانان نیم ساعت و برای دبیرستانی ها 45 دقیقه می باشد.
این تمرین و زمان بندی را انجام دهید تا برای همیشه آسوده و راحت شوید. باید بدانید عمر و وقت شما سرمایه ارزشمند زندگی شما می باشد.

---