ابتکار آموزش از طریق کارورزی

در گذشته، دانش آموزان باید سر کلاس درس می نشستند و ساعات طولانی را به حرف های معلم گوش می دادند و در اکثر مواقع باید سکوت را نیز رعایت کنند.  این امر به مثابه تبدیل مدرسه به یک محیط خشک و غیرقابل انعطاف، برای روحیه پرانرژی و با انگیزه دانش آموزان در دوران نوجوانی است. در اکثر مواقع، چنین رویه ای موجب تبدیل شدن برخی دانش آموزان به افرادی منزوی و بی علاقگی در کلاس درس می شود. باید توجه داشت اگر دانش آموزی در چنین سیستم سر ناسازگاری در مدرسه می گذارد و حتی حاضر به ترک آن است بدین معنا نیست که او دانش آموز تنبل و بی استعدادی است؛ ممکن است فضای خشک مدرسه مانع از شکوفایی استعداد و توانایی های متنوع او شده باشد. آن ها تصور می کنند مدرسه دائما در حال کنترل آن ها است. بررسی ها نشان می دهد که دانش آموزانی که احساس می کنند هیچ قدرت کنترلی از خود در فرآیندهای آموزشی مدرسه ندارند، عملکرد ضعیفی در فعالیت ها و آزمون های مدرسه داشته و نهایتا تمایل دارند خیلی زود ترک تحصیل کنند. خروج هر دانش آموز از مدرسه اثر مخربی بر فرصت های آتی آن ها در زندگی خواهد داشت و موجب از بین رفتن یک سرمایه انسانی شده که سیستم آموزشی نتوانسته از تمامی پتانسیل آن به درستی بهره برداری کند.
برنامه آموزش با کاردستی که اخیرا طراحی شده و در آموزش برخی مدارس در کشورهای پیشرفته نظیر فنلاند مورد استفاده قرار می گیرد در حقیقت سیستمی برای ورود دانش آموزان رها شده در فرآیند آموزشی برای حضور پر انگیزه در مدارس است. خیلی ساده دانش آموزان فعالیت های که در دنیای واقعی به آن علاقه مند هستند و نمی توانند به تنهایی انجام دهند، در مدرسه به کمک معلم و هم رده های خود آن ها را عملی می کنند. در این رویه ابتدا گروه های کوچک از کسانی که علایق مشترک دارند تشکیل می شود. این گروه در مورد پروژه مورد نظر خود بحث و تصمیم گیری می کنند. سپس ضمن هماهنگی با معلم، خود را برای اجرای آن آماده می کنند. در برنامه آموزشی یک روز کامل در طول هر هفته به انجام پروژه های دانش آموزان اختصاص داده شده است. دانش آموزان هر پروژه ای که به نظرشان جالب است و در حد امکانات مدرسه است، را می توانند اجرا کنند؛ ساختن کلبه، زمین بازی، انواع ابزار، پل و..  و هر آن چه آن ها علاقه مند هستند. تحت این شرایط دانش آموزان همواره پیوندی مستحکم بر پایه علاقه و انگیزه خود با مدرسه دارند.
این فرآیند موجب درگیر شدن دانش آموزان در فعالیت های خلاقانه و پر محتوا از نظر آن ها می شود. این امر باعث می شود آن ها به نحو دیگری در مورد نقش خود در مدرسه فکر کنند. آموزش با کار دستی موجب تقویت حس اعتماد به نفس دانش آموزان می شود. اعتماد به نفسی که می تواند بر تمامی جنبه های آموزشی و اجتماعی زندگی آن ها موثر باشد. این برنامه آموزشی در حقیقت پیوندی عمیق بر مبنای علاقه و انگیزه بین دانش آموز و مدرسه بوجود می آورد خروجی نهایی این طرح توانایی این دو بخش در شناسایی مهارت ها و استعدادهای دانش اموزان است. به دیگر بیان هم دانش آموزان می توانند مهارت ها و توانایی های خود را بهتر بشناسند هم مدرسه می تواند به استعدادیابی در میان دانش آموزان بپردازد.