محققان در دانشگاه رور بوخوم آزمایشاتی را برای اثبات این امر در این موجودات و انسان ها انجام دادند.
دانشمندان سال ها بر این باور بودند که وجود قشر مغز در پستانداران علت توانایی شناختی در آنها است.
اما نکته جالب توجه این پژوهش این است که چنین ساختاری در پرندگان وجود ندارد.
این بدان معناست که ساختار قشر پستانداران نمی تواند در عملکردهای شناختی پیچیده مانند انجام چند کار به صورت همزمان تعیین کننده باشد.
از آنجایی که مغز پرندگان مانند مغز انسان دارای چندین لایه نیست، سلول های عصبی مغز آنها بسیار متراکم است.
به عنوان مثال، سلول های عصبی کبوترها شش برابر بیشتر از انسان ها، در هر میلی متر مکعب مغز است.
این بدان معنی است که میانگین فاصله بین دو نورون در کبوترها 50 درصد کمتر از انسان است.
محققان در مطالعه خود به دنبال درک این موضوع بودند که آیا این کاهش فاصله به این معناست که اطلاعات در مغز کبوتر سریع تر از مغز انسان مورد پردازش قرار می گیرد.
15 انسان و 12 کبوتر یک تمرین چند وظیفه ای را انجام دادند، که در آن مجبور بودند کار را در حال پیشرفت متوقف کرده و در اسرع وقت به یک کار دیگر مشغول شوند.
این تغییر در کارها به صورت همزمان انجام شد و به محض متوقف شدن یک کار، کار بعدی پس از آن یا با 300 میلی ثانیه فاصله انجام می شد.
در اولین مورد، زمانی که دو فرآیند همزمان در مغز انجام می شد، کبوترها و انسان ها به طور مساوی عمل می کردند.
اما در زمان تغییر بین دو کار، کبوترها با مدت زمان 250 میلی ثانیه سریع تر و بهتر از انسان ها عمل کردند.
محققان معتقدند کبوترها این مزیت را نسبت به انسان ها دارند زیرا گروه های سلول های عصبی آنها که پروسه ها را کنترل می کنند، به یکدیگر نزدیک تر هستند.