بر اساس برخی مطالعات، زمان اوج این گونه رفتارها کمی قبل از دوران بلوغ، بین سنین 14 تا 16 سالگی است. درست هنگامی که فرزند، مرحله ی انتقال از سلطه ی والدین به استقلال و همراهی با همسالان را تجربه می کند. به این دلیل فرزندان ما در این سنین به شدت در معرض بزهکاری و اعمال ضد اجتماعی هستند .
در سال های اخیر، وضعیت بحرانی جرم و جنایت و آمار رو به افزایش آن، چه در حوزه ی بزهکاری کودکان و نوجوانان و چه در رابطه با جرائم بزرگسالان نشان می دهد که این معضل به آسانی و با سرعت بسیار بالایی رو به گسترش است و تمام جوامع و خانواده ها را ؛ بله ! حتی شما و فرزندان را هم تهدید می کند .
قرن گذشته، قرن پیشرفت سریع علم و صنعت و ارتباطات، تحولات عمیقی را در زندگی تمام انسان ها ایجاد کرده است؛ تحولاتی که در کنار جنبه های مثبت خود، عواقب منفی و هولناکی را برای جوامع به همراه آورده و زندگی ها را با مسائل پیچیده ی نوینی مواجه کرده است.
افزایش جرم و جنایت نمونه ای از این عوارض منفی و بحران های تهدید کننده است . پدیده ی افزایش جرائم در جوامع صنعتی، یکی از مهم ترین معظلات اجتماعی در نیمه ی قرن دوم قرن بیستم است .
گرچه ممکن است جرائم کودکان و نوجوانان بخش کوچکی از آمار جرائم را تشکیل دهد، اما پژوهشگران دریافته اند بیشتر جرائم افراد در بزرگسالی، ریشه در مسائل تربیتی، آموزشی و خانوادگی آنان در کودک و نوجوانی دارد.
نقش تربیت چنان مهم است که یکی از روانشناسان نامدار ادعا میکند اگر کودک در اختیار او قرار داده شود، می تواند از آن ها جنایتکارانی خطرناک یا حقوقدانانی بزرگ، پزشک، مهندس، هنرمند یا هر نوع شخصیت دیگری بسازد؛ این ادعا گویای نقش مهمی است که تربیت و یادگیری در رفتار و شخصیت بزرگسالی فرد ، ایفا میکند .
محققان معتقد برای مقابله با بزهکاری و جرم و جنایت، اقدامی بهتر از پیشگیری وجود ندارد. وقوع جرم گاه چنان عواقب جبران ناپذیر و خطرناکی برای فرد و جامعه در پی دارد که پیشگیری از وقوع جرم، موثرترین گام در جهت حفظ سلامت جامعه و افراد آن است.
از آنجایی که دوره ی کودکی و نوجوانی بهترین سنین جهت برخورد ریشه ای و عمیق در برابر این مساله است، معمولا بر نقش مسائل تربیتی در این دوران تاکید فراوانی می شود .
خطر بزهکاری درباره ی فرزندان خود جدی گرفته و نقش مهم خود را در پیشگیری از آن بشناسید تا به خوبی از عهده ی آن برآیید .