1. حساسیت بیش از حد: با توجه به این که فرزند شما وارد دوره ی نوجوانی شده و حس استقلال دارد، تذکرها و نصیحت های پی در پی شما، به طور غیر مستقیم به او پیام می دهد که هنوز بچه است و بزرگ نشده. این پیام، او را به موضع لج می کشاند تا استقلال خود را اثبات کند؛ بنابراین، نصیحت ها را قطع کنید و به این مسأله، حساسیت چندانی نشان ندهید.
اجازه دهید خود به تحصیل بیندیشد و مسؤولیت پذیری از درون ایجاد شود.
2. محیط ناآرام خانه: اگر با همسر خود مشاجره دارید، و اگر برادر یا خواهر بزرگ تر او وی را می آزارند، باید متوقف شود.
3. سستی و رخوت با منشأ پزشکی: ممکن است بی رغبتی نوجوان به درس، علت پزشکی (کارکرد بد کبد، عفونت کلیه، اختلالات هورمونی) باشد که در این صورت، مراجعه به پزشک لازم است.
4. رژیم غذایی: مصرف پی در پی خوراکی های با طبع سرد، نوجوان را دچار سستی می کند؛ بنابر این توصیه می شود در کنار این گونه خوراکی ها، از خوردنی های با طبع گرم نیز استفاده کند. مصرف فراوان شیرینی نیز با توجه به هضم سنگین گلوکز، بدن را دچار سستی می کند.
5. همانندسازی: احتمال این که بین نزدیکان، بی سوادان پولداری باشند و فرزند شما آنان را الگو گرفته باشد، وجود دارد. باید الگوهای باسوادی را از نزدیکان که در زندگی خانوادگی و تربیت فرزند موفق هستند و جایگاه اجتماعی ویژه ای دارند، به او معرفی کنید.