از دیدگاه طب سنتی گردو در درجه دوم گرمی و در درجه اول خشکی قرار دارد، هرچه خشک شود، حرارت آن زیاد شده و از رطوبت آن کاسته می شود.
مروری بر خواص گردو (جوز)
گردوی در روغن پخته بسیار قابض است و برگ و پوست گردو هر دو بازدارنده نزیفند، سوخته پوست گردو خشکاننده است و گزش ندارد. تأثیر روغن گردوی کهنه چون تأثیر روغن زیتون کهنه است. زدایندگی کهنه ی آن قوی است.
* گردو را به نام غذای مغز نیز می شناسند و این فقط به خاطر شباهت آن به مغز نیست، بلکه به خاطر وجود امگا 3 فراوان آن است. برای درست عمل کردن مغز، به امگا 3 نیاز داریم. مصرف 4 عدد مغز گردو در روز موجب افزایش اسید چرب ضروری امگا 3 می شود.
* پانزده درصد از چربی های گردو از نوع چربی های غیراشباع و مفید برای سلامت قلب می باشد. این نوع چربی، پایین آورنده کلسترول بد (LDL) و افزایش دهنده کلسترول خوب (HDL) است. یک چهارم فنجان مغز گردو، در حدود 8/90 درصد نیاز روزانه بدن به این چربی ضروری را تأمین می کند.
* گردو برای تنگی نفس مفید است.
* به جلوگیری از ورم مفاصل کمک می کند.
* گردو تقویت کننده مغز، قلب و کبد است.
* نرم کننده شکم و تقویت کننده نیروی جنسی است.
* مغز گردو بسیار لطیف بوده و به هضم غذا کمک می کند و داروی مقوی معده به شمار می رود.
* خوردن گردو با انجیر کوبیده در رفع یبوست افراد بسیار مؤثر است و در رفع فراموشی کمک کننده است. این ترکیب ضدسم و آنتی اکسیدان است.
* گردو با انجیر و مویز در افراد با سن بالا توصیه می شود و برای تقویت بارداری نیز مفید است.
* گردو بسیار مغذی و سرشار از املاح معدنی بوده و برای افراد دیابتی نیز توصیه می شود.
* گردو حاوی مقادیر قابل توجهی پیش ساز سروتونین است، همان هورمونی که حال شما را خوب می کند.
* درمانگران طب سنتی و دیگر شیوه های طبیعی درمان بر این باورند که مصرف روزانه ۲ عدد گردو می تواند تأثیر زیادی در تسکین و درمان رفلاکس معده داشته باشد.
* مفید در بیماری های پوست نظیر اگزما و پسوریازیس (به وجود آمدن لکه های قرمز رنگ در پوست).
* گردو دارای خواص ضد سرطانی است.
* مربای گردو بهترین داروی گرده ی سرد است. خاکستر پوستش را شربت کنند و تناول نمایند، بازدارنده ی حیض است. گردو را با آبکامه بخورند اسهال آورد. و اگر زیاد بخورند کرم ها را بیرون براند. و ضد کرم کدو است و در روده کور نافع است.
دیگر خواص
محافظت از سیستم ایمنی، جلوگیری از لخته شدن خون، تنظیم سوخت و ساز در بدن، تنظیم فشار خون، تنظیم قند خون، جلوگیری از پارکینسون و آلزایمر، جلوگیری از سنگ کیسه صفرا و حفاظت از استخوان از دیگر خواص گردو است.
مصرف موضعی
* آرایش: ضماد گردوی تر را بر جای ضربه می گذارند مفید است.
* دمل و جوش: مغز گردو را بخایند و بر دمل سودایی چرکین گذارند داروی خوبی است.
* زخم و قرحه: صمغ آن را بکوبند و بر قرحه گرم پاشند یا داخل مرهم کنند سودمند است.
* چشم: روغن گردو داروی خوره و سرخی و ناسورهای گوشه چشم است.
* اندام های تنفسی: افشره و رب گردو به ویژه گردوی ملوکی بزرگ را بر پستان آماسیده گذارند آماس را فرونشاند.
* زهر: گردو که با انجیر و فیجن باشد پادزهر هر نوع سمی است. گردو با پیاز و نمک اگر بر گزیده ی سگ هار و غیره ضماد شود سودمند آید.
* مفاصل: روغن گردو برای بیماری های سردرد، فلج و درد مفاصل ناشی از سردی توصیه می شود.
ملاحظات
* مغز گردو به سبب لطافت و داشتن چربی، زود فاسد می شود که در این صورت به علت سمّیت آن نباید مصرف شود.
* مصرف زیاد گردو موجب جوش صورت و بیماری های ناحیه دهان (ورم لوزه ها و بثورات دهانی) می شود و مصلح گردو آب انار و رب انار است.
* خوابیدن زیر درخت گردو با توجه به پخش کردن برخی ترکیبات فرار توسط درخت، توصیه نمی شود.
* برای مصرف چند روزتان گردو را از پوست خود خارج کنید، پوست گردو محافظ طبیعی خواص آن است. در واقع با نگهداری گردو در پوست چوبی اش، همیشه از گردویی سالم استفاده می کنید.
* همان طور که گفته شد به گفته درمانگران مصرف پیش از اندازه گردو عوارض جانبی زیادی به همراه دارد که از میان آن ها می توان به ترک لب و زخم شدن دهان و خارش و قرمزی پوست اشاره کرد. بنابراین درمانگران به مردم توصیه می کنند به خوردن حداکثر ۲ عدد گردو در طول روز اکتفا کنند و به این ترتیب از خواص درمانی آن برای درمان سنگ کلیه، درمان بیماری های ریوی و تنفسی و پیشگیری از ابتلا به سنگ کیسه صفرا بهره ببرند.
* گردو گرم است و گرمی شکن آن برای گرمی داران سکنجبین است و برای آن ها که معده ی ضعیف دارند باید گردو را در سرکه پرورش دهند.
* گردو دیرهضم است و برای معده خوب نیست. گردوی پرورش یافته (مربا) و گردوی تر برای معده ی سرد بد نیست و کمتر از گردوی خشک زیان دارد؛ به شرطی که هر دو پوسته ی آن را بکنند. گردویی که در عسل پرورش دهند برای معده ی سرد مفید است. و من می گویم گردو تنها برای معده ی گرم خوب نیست.